Ik huil en ik lach

Vanavond middels WhatsApp gesproken met een van mijn vriendinnen over de verhuizing van mijn vader. Over een tip om hem een fotoboek mee te geven.

Het gesprek via WhatsApp en het schrijven van de blog emotioneerde mij. Zoals ik een groot deel van de avond moet huilen bij het idee dat op de foto's die prachtige momenten staan.

Wat is het fijn dat mijn vriendin begrijpt dat ik weemoedig ben.