Spiegel

Een gezellig etentje in een Chinees restaurant. De rijsttafel smaakte prima.

Oh, en denk nu niet dat de tafel van rijst was óf dat wij een tafel, die wordt gebruikt om rijst op te zetten, hebben opgegeten.

Een vriendin vroeg mij of ik tijd en zin had om samen uit eten te gaan. Ja, dit had ik. Met leuk gezelschap ga ik graag uit eten!

Er werd geen spiegelei geserveerd maar mijn vriendin (deze vriendin) hield mij wel een aantal keren een spiegel voor. Over gedrag, gevoelens, gedachten. Over boosheid en verdriet. Het is heel fijn als iemand dit kan én wil doen. Én zeker als zij (of in een ander geval hij) open staat voor feedback en reflectie op haar (zijn) doen en laten.

Ja, wij autisten kunnen aan (zelf)reflectie doen en zijn niet zo dom dat we nooit begrijpen wat we doen, en waarom dit (afhankelijk van de omgeving) goed of fout is. Dát we er soms moeite mee hebben kan komen door overprikkeling maar ook door rigiditeit. Onszelf (eigen belang) vooropstellen en dan maling hebben aan anderen.