Donderdagavond a.s. de dinerdate met mijn vriendinnen. Mijn twee prachtige, lieve meiden!
Ieder afzonderlijk hebben wij moeilijke momenten, dipjes. Samen zijn we sterk.
Wij steunen elkaar, hebben elkaar lief en begrijpen elkaar omdat we dingen gemeen hebben.
Autisme (alle drie), moeizame familierelatie (een vriendin en ik), angsten (mijn beide vriendinnen).
Ze zijn mooi van buiten, maar belangrijker nog: prachtig mooi van binnen.
Gisteravond heb ik nog met een van hen gebeld. Zij heeft het zwaar. Ik leef met haar mee, kan niet zonder haar. Ik heb beiden nodig in mijn leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten