Van de week ging ik uiteten met mijn vriendin. Ze worstelt de laatste weken met een paar zaken. Ik zei, en dat meen ik oprecht, "als ik iets voor je kan doen, laat het mij weten! Ik wil alles voor je doen wat in mijn macht ligt!"
Daar reageerde ze later die avond op. "Je zei vandaag 'als ik ergens mee kan helpen dan moet ik het zeggen'. Nou zat ik net te denken: afspreken met jou en erover praten helpt al enorm. Onbewust geeft dat weer net even energie om door te gaan. Op jezelf blijf je soms ook maar in een bepaald patroon vastzitten."
Daarmee deed ze mij veel plezier. Niet omdat ik het beschouw als een schouderklopje wat mijn ego streelt maar omdat ik lees dat ik haar een plezier doe. Ik hou van haar.
Voor haar wil ik alles doen. Te meer omdat ze voor mij dezelfde waarde heeft. Zij helpt mij om te praten over mijn issues. Ze betekent meer voor mij dan ik haar ooit heb (en zal) kunnen zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten